SCORPIONS: Tokyo Tapes 2LP Gatefold UK. 1978 double live in Japan. Final shows of Uli Roth. A must have. Check the exclusive video, showing the vinyl for sale! Check videos and band members videos

 17.95

The following rules are working:

In stock

Description

Check the exclusive video, showing the vinyl for sale!

Check the exclusive video, showing the vinyl for sale!


SCORPIONS Tokyo Tapes 2LP 1978 audio review: 

+

SCORPIONS Tokyo Tapes (1978 UK 18-track double live LP, recorded at the Sun Plaza Hall, Tokyo on 24th and 27th April ’78, gatefold picture sleeve)
Label: RCA – NL 28331 (2), RCA – CL 28331
Format: 2 x Vinyl, LP, Album, Stereo, Gatefold
Country: UK
Released: 1978
Genre: Rock
Style: Hard Rock

Record One:
1. All Night Long
2. Pictured Life
3. Backstage Queen
4. Polar Nights
5. In Trance
6. We’ll Burn The Sky
7. Suspender Love
8. In Search Of The Peace Of Mind
9. Fly To The Rainbow

Record Two:
1. Hes A Woman, Shes A Man
2. Speedys Coming
3. Top Of The Bill
4. Hound Dog
5. Long Tall Sally
6. Steamrock Fever
7. Dark Lady
8. Kojo No Tsuki
9. Robot Man


(2 of the best Scorpions songs, as chosen byMegadeth mainman Dave Mustaine)

Steamrock Fever

“That song came out in the late seventies. Although I was as metal I could possibly be at sixteen, I was still kinda discovering stuff. This song is just full-on plodding metal. And believe it or not, I had jumped on a drum set and learned how to play it on drums.”

He’s A Woman, She’s A Man

“It’s bizarre, when you think about it, how much sexuality there was in the Scorpions’ lyrics. There’s quite a few sexual songs that these guys have. Y’know, you have this, and Virgin Killers, where the glass is shattered, covering the nude parts that would be deemed inappropriate. And then you have the Lovedrive album cover. So the Scorpions were very provocative and ahead of their time. But I couldn’t care less about their artwork – I just loved the guitar playing on this. Y’know, these inexcusable outbursts of shredding guitar.”

5.0 out of 5 stars Final shows of Uli Jon Roth Era Scorions – Superb,
This album brought to a close the Uli Jon Roth (Ulrich Roth) era Scorpions after which they changed tack slightly and went on to greater commercial success.
The album is dominated by Ulis magnificent guitar work and contains tracks from all of the previous four studio albums including the recently released, at the time, “Taken by Force”.
Also thrown in for good measure are a couple of rock ‘n’ roll standards, a Japanese folk song (given the scorpions treatment) and an early scorpions number – In search of the peace of mind.

If you are a fan of electric guitars , including feedback, wha-wah and tremelo arms then you will love this album. For those expecting, Wind of Change type melodic material, look elsewhere. This is an out and out guitar album like they don’t make anymore and for devotees of the genre it is an essential purchase.

————————————————————-
5.0 out of 5 stars one of the very best live albums ever produced in hard rock!,
I’m not to go on bubbling over this.I’ll be straight:if you want to hear what the Scorpions were playing in the 70s, meaning guitarist-oriented hard rock, with really heavy riffs, astounding solos, melodies and songs bound to be considered classics for centuries and solos to be lessons for new guitarists, robust rhythm section, vocals that make history, and all these delivered they way they do in Tokyo Tapes, amongst a warm audience, without studio processing, then buy this album.You will treasure it!
————————————————————-
5.0 out of 5 stars Germans play Heavy Metal in English for Japanese.
Except for UFOs Strangers In the Night this was one of the better Live discs in the 70s. Yes, everyone worships Kiss-Alive but not me. This set (in and out of print over the last 20+ years) is a pretty raw bit. Dark Lady is killer. Polar Nights is not to be missed. Funny bits…The English is mostly phonetic and I misunderstood Klaus for years when he said certain things.
Buy It.
————————————————————-
5.0 out of 5 stars Uli Roth absolutely shines! A great album,
Matthias Jabs could never do these songs justice…. This album presents an authentic image of the sound of the 70s Scorpions. Songs of particular interest are: Speedys Coming, Polar Nights, and Pictured Life, as they demonstrate the absolute mastery of the guitar by Uli.
———————————————————–
5.0 out of 5 stars Dazzling live showcase of the classic 1970s Scorpions lineup,
This is possibly the finest live album in existence, well before the fashion of overdubbing live albums with senseless audience noise over the tracks and touching up songs in post-production (World Wide Live 1985 pales into insignificance when compared to Tokyo Tapes). What you get here therefore is an authentic live experience of the Scorpions when they were at their best. Great songs, superb delivery and the astounding guitar work of Uli Jon Roth playing in front of a compact but warm and enthusiastic audience makes Tokyo Tapes a 70s hard rock masterpiece. This was Uli Jon Roths last album with the band and soon after the Scorpions changed their sound and went on to achieve global success. Decades on the album still sounds amazing and stands as a proud testament to a classic Scorpions line-up.
————————————————————
5.0 out of 5 stars Amazing live album,
I first bought this on vinyl in 1982, and I loved it immediately. I already owned the Scorps studio albums from the 70s, so I was interested to hear them performed live. From start to finish, this album is a masterpiece. A fitting end to the Ulich (Uli Jon) Roth era. A shame that only a couple of these song are played in today’s live set. Highlights are “In Trance”, “Suspender Love”, “We’ll Burn The Sky”, “Pictured Life” and the epic “Fly to the Rainbow”, to name but a few.
————————————————————-
5.0 out of 5 stars This record is a good collection of the bands best songs of the 70s)
Before eventually busting out in the states and garnering their share of commercial success, Germany’s Scorpions, like so many rock groups, were already BIG in Japan. The double LP set, “Tokyo Tapes”, documents the Uli Jon Roth era, as the fine-tuned Scorps kick out a hot set of live material during dates in the land of the rising sun. The concert recording captures the group delivering from the stage, behind the driving, dive-bombing guitar work of Roth and Rudy Schenker, and the vocals of wild front man Klaus Meine.

The strong seventeen song stage performance includes “All Night Long”, “Pictured Life”, “Backstage Queen”, “In Trance”, “We’ll Burn the Sky”, “Hes a Woman, Shes a Man”, “Speedys Coming”, and the jack hammering “Steamrock Fever”.

The “Tokyo Tapes” concert recording clearly marks the end of stage one in the long and successful career of the Scorps. Personal changes, including the departure of Uli Jon Roth, and a label change in the states, ushered in phase two of the Scorpions marathon run. Subsequent recordings, starting with “Lovedrive”, established a more refined and accessible sound, while retaining a hard edge, resulting in huge international popularity.
————————————————————-
5.0 out of 5 stars Early Scorps Finest,
Ah, the first rock LP I ever bought and still one of my favourites. Its the last record with a brilliant guitarist Uli Jon Roth before he went solo and is a live Best Of recorded in front of an ecstatic Japanese audience. Side 1 is packed full of crowd rousing album classics. Side 2 progs out a bit with the folky In Serach of the Peace of Mind and the epic FLy to The Rainbow. Side 3 starts hard rock and ends up classic rock n roll. Side 4, my favourite, has Dark Lady and Robot Man (way better live than in the studio) and their cover of a beautiful Japanese Folk Song (in English it means Moon on the Ruin). the crowd and the band seem reluctant for the show to end, as indeed does the listener.
————————————————————-
5.0 out of 5 stars tokyo delight,
Seminal live album from The Scorpions,was never particularly impressed by their studio output up to this point,however the live album changed everything, Uli Jon Roths Hendrix like guitar solos increasingly at odds with the more commercial avenue that the band wanted,this is a superb epitaph for the Roth era.
Classic metal moments abound with suspender Love,Hes A Woman,Shes A Man & Speedys Comin,although some of the crass lyrics fuelling Roths desire to quit were becoming obvious.Its not all heavy metal though you get a beautiful ballad from the début album’In Search Of The Peace Of Mind’ and a touching Japanese folk song ‘Kojo No Tsuki’ whilst ‘Dark Lady and Steam rock Fever return us to the metal world,am i the only person that thinks ‘Robot Man ‘ is a quo riff made in Germany?.
————————————————————-

5.0 out of 5 stars One of the best live albums ever,
This is in my top 5 live albums of all time (along with Ramones “Its Alive”, Underworld “Everything, Everything”, Hawkwind “Space Ritual”, and AC/DC “If you want blood….”). Packed with atmosphere and featuring absolutely full-on versions of some of their best songs. A classic.

 Η ΑΣΤΕΙΡΕΥΤΗ ΚΑΙ ΑΤΟΦΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΩΝ SCORPIONS

Στη δεκαετία του ’70 κυκλοφόρησαν τα περισσότερα από τα σημαντικά live του rock. Ήταν η εποχή που ο ενθουσιασμός, η ενέργεια και η διάθεση για αυτοσχεδιασμό περίσσευαν στους rock ήρωες. Ένα από τα εμβληματικά live αυτής της εποχής είναι το “Tokyo Tapes” των Scorpions. Για μένα, αυτό το άλμπουμ είναι ιδιαίτερα ξεχωριστό, καθώς ήταν το πρώτο live που αγόρασα. Σε μια εποχή που δεν μπορούσα να βρω οπτικό υλικό του αγαπημένου μου συγκροτήματος, προσπαθούσα να συνδυάσω το εντυπωσιακό του εξώφυλλο και τις θαυμάσιες φωτογραφίες στο εσώφυλλο με την αστείρευτη δύναμη της μουσικής που είχε αποτυπωθεί στο βινύλιο, ώστε να πλάσω με την φαντασία μου το «φιλμ» μιας συναυλίας των Scorpions.
Είμαστε στο 1978. Το συγκρότημα βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή της ιστορίας του. Ο Uli Jon Roth έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του και ετοιμάζεται να ακολουθήσει τη δική του πορεία, ενώ το συγκρότημα δεν έχει προσδιορίσει την ταυτότητα του, καθώς ο ήχος του περνά από το σκληρό heavy metal στο rock των 70’s, με κάποιες ψυχεδελικές πινελιές. Το στοιχείο αυτό προσδίδει μια ιδιαίτερη γοητεία και ποικιλία στον ήχο τους, που αποτυπώνονται στα πέντε άλμπουμς που έχουν προηγηθεί (Lonesome Crow-Fly to the rainbow-In Trance-Virgin Killer-Taken by force).  Παράλληλα είναι η εποχή που η Ιαπωνία έχει μετατραπεί σε «Γη της επαγγελίας» για τα συγκροτήματα του hard rock, καθώς η αποδοχή τους εκεί είναι τεράστια. Μεγάλα συγκροτήματα (Deep Purple, Rainbow) έχουν δώσει επιτυχημένες συναυλίες στην Ιαπωνία, που αποτυπώθηκαν σε θρυλικά live (Made in Japan-On stage).

Αν υπολογίσουμε και το γεγονός ότι στην Ιαπωνία έχει γίνει χρυσό το Virgin Killer (το πρώτο τους χρυσό άλμπουμ), θα καταλάβουμε γιατί οι Scorpions διάλεξαν τη «Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου» για να ηχογραφήσουν το πρώτο τους live άλμπουμ.
Οι Scorpions ήταν διαφορετικοί από μεγάλα γκρουπ της εποχής που προέρχονταν τόσο από τη Βρετανία όσο και από την Αμερική. Δεν είχαν το show των Kiss, ήταν πιο σκληροί απ’ τους Queen και πιο progressive απ’ τους AC/DC. Είχαν την κιθάρα του Uli Jon Roth και τη λατρεία του για τον Jimi Hendix, που τους έδινε κάτι από τη μαγεία των 60’s. Είχαν την ωριμότητα του Rudolf Schenker, που κρατούσε προσγειωμένο το συγκρότημα και του έδινε τη σταθερότητα που χρειαζόταν. Είχαν το απίστευτο δέσιμο ανάμεσα στον Francis Buchholz και τον Herman Rarebell, με αποτέλεσμα η rhythm section του συγκροτήματος να αγγίζει την τελειότητα. Είχαν και τον μοναδικό performer, τον  Klaus Meine, που με την ένρινη φωνή του και τον μοναδικό τρόπο με τον οποίο ξεσήκωνε το κοινό, αποτελούσε εγγύηση επιτυχίας.
Το ταξίδι στην Ιαπωνία δεν ήταν μια εύκολη υπόθεση. Για να πειστεί ο Uli να λάβει μέρος χρειάστηκε να μιλήσουν με τον Klaus για μια ώρα στο τηλέφωνο, μέχρι να αλλάξει γνώμη (o Uli θεωρεί ευτύχημα το ότι τον έπεισε ο Klaus και πιστεύει ότι ήταν λάθος που δεν ακολούθησε το συγκρότημα στην πρώτη αμερικανική περιοδεία, που έγινε αμέσως μετά το Tokyo Tapes).

Η υποδοχή από τους Ιάπωνες ήταν αποθεωτική. Συνεχείς συνεντεύξεις, φωτογραφήσεις, πλήθος θαυμαστών τους κυνηγούν, μετακινούνται με λιμουζίνες και για πρώτη φορά αισθάνονται διάσημοι.
Οι 3 συναυλίες πραγματοποιήθηκαν στο Nakano Sun Plaza Hall του Tokyo στο διάστημα 24 με 27 Απριλίου 1978. Η ώρα έναρξης ήταν στις 19.00, αρκετά νωρίς για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, γιατί οι Ιάπωνες έρχονταν κατευθείαν από τη δουλειά για να δουν τη συναυλία. Δεν υπήρχε support και μέχρι λίγο πριν αρχίσει η συναυλία, δεν ακουγόταν ο παραμικρός ήχος στην αίθουσα, αν και ήταν κατάμεστη από κόσμο! Σύμφωνα με τον Uli η πρώτη συναυλία ήταν άψογη από κάθε άποψη, αλλά δυστυχώς δεν ηχογραφήθηκε (ο Uli δεν έμεινε ποτέ ικανοποιημένος από το ηχογραφημένο υλικό και αυτός ήταν ο βασικός λόγος που αρχικά αδιαφορούσε για το Tokyo Tapes). Επομένως αξιοποιήθηκε το υλικό από τις δύο άλλες (επίσης εξαιρετικές) συναυλίες, για να γίνει πραγματικότητα το διπλό live album Tokyo Tapes.
 ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

Ο πρώτος δίσκος ξεκινά με ένα τραγούδι- έκπληξη το All night long. Ένα τραγούδι που ήταν ακυκλοφόρητο και το έπαιζαν στην Virgin Killer περιοδεία. Το είχε «σκαρώσει» ο Uli και ο Klaus είχε προσθέσει απλοϊκούς στίχους.

Σίγουρα δεν ανήκει στα κορυφαία τους κομμάτια, αλλά είναι ιδανικό opener. Με το τέλος του κομματιού ο Klaus απευθύνεται στο κοινό, χρησιμοποιώντας και ιαπωνικές λέξεις, αξιοποιώντας τον μοναδικό τρόπο που έχει να επικοινωνεί με τον κόσμο. Το Pictured Life ακολουθεί σε μια εκτέλεση που ξεχειλίζει από δύναμη και ενέργεια, πιο «επιθετική» σε σύγκριση με εκείνη στο Virgin Killer. Ακολουθεί το Backstage Queen  με ένα επιβλητικό solo του Uli και τον Herman να «βομβαρδίζει» το κοινό με το δαιμονιώδες παίξιμό του. Ο Uli είναι ένας από τους σημαντικότερους  κιθαρίστες όλων των εποχών, ένας πραγματικός ωκεανός μουσικής. Δυστυχώς, όμως, έχει περιορισμένες δυνατότητες ως τραγουδιστής. Και τα δυο αυτά χαρακτηριστικά του μπορείς να τα διαπιστώσεις ακούγοντας το Polar Nights. Tο In trance είναι το αγαπημένο μου τραγούδι. Πιστεύω ότι το έχω ακούσει περισσότερες από χίλιες φορές στη ζωή μου. Θεωρώ ότι η εκτέλεσή του στο Tokyo Tapes είναι η κορυφαία. Η ερμηνεία του Klaus είναι συγκλονιστική. Ειδικά το σημείο που τραγουδά ο Klaus μαζί με το κοινό και το σόλο του Uli στο κλείσιμο του κομματιού θεωρώ ότι προσδιορίζουν τη μοναδικότητα του ήχου των Scorpions στη δεκαετία του ’70.
Η δεύτερη πλευρά ξεκινά με ένα ακόμη αριστούργημα το We ‘ll burn the sky. Μια από τις κορυφαίες ερμηνείες ενός από τους μεγαλύτερους τραγουδιστές όλων των εποχών. Ένα τραγούδι που οι στίχοι του ανήκουν στην Monica Dannemann (που είχε γνωριστεί με τους Scorpions κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας τους στο Marquee Club και ήταν η σύντροφος του Roth μέχρι τον θάνατό της το 1996) και η μουσική στον Rudolph Schenker (αν και φαίνεται ότι ο Uli έχει ρόλο στη σύνθεση). To τραγούδι αφορά τον Jimi Hendrix, που είναι το ίνδαλμα του Uli Roth και ο Uli τον τιμά παίζοντας ένα απίστευτο σόλο. Στη συνέχεια ακολουθεί το Suspender Love, ένα τραγούδι που ήταν b-side του single He’s a woman she’s a man και το θεωρώ τον «αδύναμο κρίκο» στην αλυσίδα των κομματιών του Tokyo Tapes. Μάλλον αδιάφορο κομμάτι που δεν προσφέρει κάτι και απορώ για την επιλογή του. Αν προσθέσουμε ότι έμειναν εκτός κομμάτια όπως το Sails of Charon, η απορία γίνεται μεγαλύτερη. Αντίθετα η  ήρεμη εισαγωγή του In search of the peace of mind  σε ταξιδεύει στις πρώτες μέρες ζωής του συγκροτήματος, τότε που ο ήχος τους είχε έντονα στοιχεία ψυχεδέλειας και λειτουργεί σαν γέφυρα για το εμβληματικό Fly to the rainbow. “Are you ready;” φωνάζει ο Klaus το κομμάτι ξεκινά, όπως ξεκινά και το ταξίδι στον λαβύρινθο της φαντασίας, του χρόνου και των χρωμάτων του ουράνιου τόξου, μέσα από την μαγεία της μουσικής των Scorpions. Περίπου δέκα λεπτά που αρκούν για να καταλάβεις ότι έχεις μπροστά σου ένα τεράστιο συγκρότημα, που θα αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα του στα επόμενα χρόνια. O Uli είναι ο μόνος κιθαρίστας που μπορεί να πλησιάσει τον ήχο του Hendrix και το Fly to the rainbow είναι η καλύτερη απόδειξη.

Ο δεύτερος δίσκος ξεκινά με το He’s a woman she’s a man. Ένα τραγούδι, που φέρνει την υπογραφή και του Herman Rareball, σε μια εκρηκτική εκτέλεση με άγρια φωνητικά από τον Klaus. Όπως και στο Speedy’s coming, που ακολουθεί, οι εκτελέσεις των δυο αυτών τραγουδιών είναι πιο γρήγορες με την κιθάρα του Rudy να παίρνει φωτιά και τα φωνητικά του Klaus να είναι άγρια και κρυστάλλινα παράλληλα. Καταιγιστικός ρυθμός, στίχοι βγαλμένοι από τη ζωή στο δρόμο και τα εφηβικά όνειρα. Ο πρωτόγονος, ακατέργαστος ήχος του Top of the bill δονεί την αίθουσα. Roth και Schenker προσφέρουν ατόφια ενέργεια και ο Rareball καταθέτει τα διαπιστευτήριά του με ένα έξοχο σόλο στα ντραμς. Μαζί με τον Francis Bunchholz θα είναι για χρόνια πηγή δύναμης για τους Scorpions. Το δεύτερο μέρος του Top of the bill ολοκληρώνεται το ίδιο άγρια όπως ξεκίνησε και ξεκινά μια καταιγίδα rock ‘n roll! Τo Hound dog και το Long tall Sally σε εκτελέσεις που φτάνουν στα όρια του thrash. Ένας φόρος τιμής στους πρωτοπόρους των δεκαετιών ‘50-’60, μια επιστροφή στις ρίζες και στα ακούσματα της νεανικής ηλικίας. Τραγούδια που έπαιζαν στα club στα πρώτα τους βήματα σαν συγκρότημα. Οι Scorpions ήθελαν κάτι κλασικό για να κλείσουν το show και τα τραγούδια αυτά ήταν η επιλογή τους.
Από ένα live των Scorpions, την εποχή εκείνη, δε θα μπορούσε να λείπει το Steamrock Fever, ένα τραγούδι δομημένο έτσι ώστε να είναι ιδανικό στο να ξεσηκώνει το πλήθος και να δημιουργεί ένα ιδιαίτερο δεσμό ανάμεσα σε συγκρότημα και οπαδούς.  Μια πραγματική ηχητική καταιγίδα. Είναι η στιγμή που ο Uli παίρνει τη σκυτάλη από τον Klaus για να ερμηνεύσει το Dark Lady. Ακατέργαστος ήχος, κιθάρες που οργιάζουν, εξαιρετικά backing vocals από τον Klaus και ο Herman στην ολοκλήρωση του κομματιού, με το συμπαγές επιβλητικό του παίξιμο μας εντυπωσιάζει. Οι Scorpions σέβονται τον πολιτισμό και την παράδοση της χώρας που επισκέπτονται και θεωρούν πράξη ευγνωμοσύνης, προς το κοινό τους, το να τραγουδήσουν ένα ιαπωνικό κομμάτι. Η live εκτέλεση του Kojo No Tsuki ήταν μια ιδέα του Klaus στην πραγματοποίηση της οποία συνέβαλε το ιαπωνικό fan club του συγκροτήματος. Ο Klaus αρχικά αντιμετώπισε μεγάλες δυσκολίες στην προσπάθεια να μάθει στα ιαπωνικά τους στίχους.  Έτσι αποφάσισε να ερμηνεύσει το τραγούδι διαβάζοντας τους στίχους από χαρτί. Η γυναίκα του, όμως, τον ενθάρρυνε να συνεχίσει την προσπάθειά του και τον έπεισε ότι θα ήταν αντιαισθητικό να τραγουδά διαβάζοντας τους στίχους.  Το υπόλοιπο γκρουπ δεν είχε ενημερωθεί για αυτή την πρωτοβουλία του Klaus, μέχρι λίγο πριν το πρώτο show. Έτσι αρχικά ο Klaus το ερμήνευσε a cappella. Στη συνέχεια ο Uli έκανε την ενορχήστρωση και το κομμάτι πήρε τη μορφή που γνωρίζουμε. Μπορεί να ήταν πολύ δύσκολο το να μάθει ο Klaus στα ιαπωνικά τους στίχους αυτού του παραδοσιακού κομματιού, όμως η εκτέλεσή του δείχνει ότι άξιζε κάθε προσπάθεια. Ο κόσμος τον συνοδεύει συγκινημένος, καθώς το υπόλοιπο συγκρότημα (με τον Uli πρωταγωνιστή) ακολουθεί στον ίδιο ρυθμό.

Το εσωτερικό του διπλού βινύλιου

Η μουσική των  Scorpions πάντα έχτιζε γέφυρες.
Η συναυλία πλησιάζει στο τέλος.  Ένα τέλος που είναι πραγματικός δυναμίτης! Το Robot man, ένα τραγούδι που νομίζεις ότι έχει έρθει από το μέλλον. Το σημαντικό με τα live της προ-εμπορικής εποχής του heavy metal (πριν οι εταιρείες αντιληφθούν ότι το heavy metal φέρνει σημαντικές πωλήσεις) ήταν ότι τα συγκροτήματα είχαν την τάση να πειραματίζονται και να προσφέρουν εκτελέσεις των κομματιών τους πολύ διαφορετικές από εκείνες του studio. ΄Ετσι το live αποκτούσε ιδιαίτερη σημασία και όλοι επεδίωκαν να το αποκτήσουν. Αυτό το στοιχείο συναντάμε σε αυτή τη μεγαλειώδη και απρόβλεπτη εκτέλεση, που χαρακτηρίζεται από το έξοχο τζαμάρισμα, στο μέσο του κομματιού, απόδειξη της φοβερής χημείας που είχε το συγκρότημα.
Οι ηχογραφήσεις των συναυλιών περνούν στα χέρια του Dieter Dierks. Διαπιστώνει ότι στο υλικό υπάρχει πρόβλημα, καθώς λείπουν χαμηλές συχνότητες από τις ηχογραφήσεις. Θα χρειαστεί αρκετός χρόνος επεξεργασίας για να φτάσουμε στο τελικό αποτέλεσμα. Ο Uli εκφράζει τη δυσαρέσκειά του, καθώς θεωρεί ότι η τελική μίξη είναι λάθος και δεν αποτυπώνει σωστά τον ήχο από τις κιθάρες. Γι’ αυτόν η επιτυχία του άλμπουμ θα είναι έκπληξη και θα περάσουν χρόνια μέχρι να αλλάξει η γνώμη του γι’ αυτό. Η γνώμη μου είναι ότι ο Dierks έκανε εξαιρετική δουλειά. Η περιορισμένη χωρητικότητα ενός δίσκου βινυλίου ήταν ένα ακόμη εμπόδιο, που καθόρισε σε σημαντικό βαθμό την επιλογή των κομματιών.
ΤΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ

Το Tokyo Tapes θα κυκλοφορήσει στην Ιαπωνία τον Αύγουστο του 1978. Στο εξώφυλλο φαίνεται ένας ανάγλυφος σκορπιός από πλατίνα πάνω σε ένα τριαντάφυλλο. Όμως το συγκρότημα θέλει ένα διαφορετικό εξώφυλλο για την κυκλοφορία σε Ευρώπη και Αμερική (τέλη του 1978 και Γενάρη του 1979 αντίστοιχα). Θέλουν ένα εξώφυλλο που να σε προϊδεάζει για το τι πρόκειται ν’ ακούσεις. Έτσι προκύπτει το ιστορικό (και εξαιρετικά πετυχημένο) εξώφυλλο με τον Rudolf να παίζει την κιθάρα του ουρλιάζοντας και έχοντας γυρίσει ανάποδα (πόσοι από μας δεν έχουμε προσπαθήσει να τον μιμηθούμε!), ενώ δίπλα του βρίσκεται ο Francis (δες κεντρική φωτό). Η φωτογραφία επιλέχτηκε από ένα πλήθος φωτογραφιών που τράβηξε ο φωτογράφος που συνόδευσε το συγκρότημα στην Ιαπωνία. Άλλες εντυπωσιακές φωτογραφίες από τις συναυλίες, αλλά και την περιήγηση των Scorpions στο Tokyo, συναντάμε στο εσώφυλλο. Ξεχωρίζει η μεγάλη φωτογραφία που τα μέλη του συγκροτήματος, φορώντας κιμονό, διασχίζουν έναν δρόμο της πόλης. Ο Herman θυμάται ότι για πολύ καιρό, μετά την επιστροφή τους στην Ευρώπη, δεν έβγαζε το κιμονό!

Το εναλλακτικό εξώφυλλο με το τριαντάφυλλοκαι τον Σκορπιό
Το Tokyo Tapes γνώρισε επιτυχία κυρίως στη Γερμανία όπου έφτασε στο No5 των charts και στη Γαλλία (Νο14). Έτσι ένα μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία των Scorpions κλείνει. Ολοκληρώνεται η συνεργασία τους με την RCA και το συγκρότημα θα επιχειρήσει να περάσει τον Ατλαντικό για μια περιοδεία (χωρίς τον Uli) στην Αμερική. Στην πορεία τους για την κορυφή θα μας χαρίσουν μερικά από τα σημαντικότερα άλμπουμς του heavy metal, από το υλικό των οποίων θα προκύψει το επόμενο μεγαλειώδες live άλμπουμ τους το World Wide Live.

Το 2015 κυκλοφόρησε η remastered edition του Tokyo Tapes με αρκετά  bonus tracks: “Hell Cat” – 9:47 (recorded 27 April 1978), “Catch Your Train” – 3:52 (recorded 27 April 1978), “Kimi ga yo” – 1:29 (Japanese National Anthem, recorded 24 April 1978), “Polar Nights”– 7:32 (recorded 24 April 1978), “He’s a Woman, She’s a Man”– 6:06 (recorded 24 April 1978), “Top of the Bill”– 10:48 (recorded 24 April 1978), “Robot Man”– 6:49 (recorded 27 April 1978).
Στην Ελλάδα το Tokyo Tapes κέρδισε την εκτίμηση του κοινού. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που, έχοντας γνωρίσει τους Scorpions με το Lovedrive, ήρθαν για πρώτη φορά σε επαφή με το υλικό τους της περιόδου ’72-’78 ακούγοντας το Tokyo Tapes. Η ποιότητα αυτού του υλικού και ο τρόπος που αποδόθηκε live, η εξέλιξη του ήχου σε συνδυασμό με την παγκόσμια καταξίωση του συγκροτήματος, η προβολή τους από κάποιους ανθρώπους των MME (o Γιάννης Κουτουβός που «έφυγε» πρόσφατα ήταν ένας από αυτούς) και η δύναμη της μουσικής τους, που ξυπνά πληθώρα συναισθημάτων, είναι οι βασικοί λόγοι που οδήγησαν στο δέσιμο των Scorpions με το ελληνικό κοινό. Το Greek Sting Fan Club (το ελληνικό φαν κλαμπ των Scorpions) αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της εκτίμησης που απολαμβάνουν στην χώρα μας. Με εκδηλώσεις, έντυπα, ραδιοφωνικές εκπομπές τα μέλη του GSFC προσπαθούν να μας φέρουν πιο κοντά στον μύθο των Scorpions. Έτσι σε λίγο καιρό θα τους υποδεχτούμε για μια ακόμη φορά στη χώρα μας. Η συναυλία στο Καλλιμάρμαρο στις 16 Ιουλίου, όπως είναι λογικό, δεν θα μοιάζει σε πολλά με εκείνες στην Ιαπωνία του ’78. Η μαγεία, όμως, και η δύναμη της μουσικής των Scorpions είναι διαχρονική και αιώνια.

ΘΟΔΩΡΟΣ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ
20/5/18

Additional information

Weight 0.25 kg

Reviews

There are no reviews yet.

Be the first to review “SCORPIONS: Tokyo Tapes 2LP Gatefold UK. 1978 double live in Japan. Final shows of Uli Roth. A must have. Check the exclusive video, showing the vinyl for sale! Check videos and band members videos”

Your email address will not be published. Required fields are marked *